Je ‘schaduw’ bepaalt je leven.

Wie heeft ‘schaduwen’ en wie niet?

Iedereen heeft een ‘Schaduw’. De opbouw van schaduwen start al zeer vroeg in onze kindertijd. Elke uitdagende gebeurtenis die we niet volledig konden verwerken, werd een schaduw. Als we moeilijke dingen meemaken (verwaarlozing, verlies, straf, bedreiging, chantage, enz.), is de kans groot dat onze hersenen in een modus van overleving schakelen. Dit betekent dat onze capaciteit om aanwezig en bewust te zijn wordt afgesloten en het R-systeem (vecht, vlucht, bevries) ons overneemt. Het afsluiten van de hogere hersensystemen (neocortex- en limbische systeem) is een beschermingsmechanisme ter overleving. Het creëert ook wat we ’trauma’ noemen. Een trauma is alles wat we meegemaakt hebben in ons leven waar de neocortex- en limbische systeem niet in staat waren om het bewust en emotioneel te verwerken. De energetische residuen worden door onze psychologie onderdrukt in het onderbewuste zodat we weer verder kunnen maar definiëren en bepalen wel wie we zijn.

Hoe weet ik of ik ‘schaduwen’ heb of niet?

Je kunt het niet bewust weten – als je weet dat je een schaduw hebt, dan zou het geen schaduw meer zijn. Veronderstel echter dat je schaduwen hebt. De effecten van schaduwen zijn vaak wel zichtbaar in onze 3-dimensionale realiteit. Schaduwen hebben gevolgen voor ons lichaam (psychosomatisch), en de manier waarop het leven naar ons toe komt. Als je een negatieve realiteit ondervindt (personen, verliezen, rampen, ongeluk, enz.), dan zijn dit mogelijk gevolgen van je eigen (innerlijke) schaduw.

Waarom hebben schaduwen invloed op mijn leven?

Ook volgens de wetenschap is alles in het universum verbonden (‘Butterfly effect’). Talrijke filosofische, religieuze, spirituele en neurologische bronnen bevestigen dat onze innerlijke wereld verbonden is met onze externe wereld. Onze innerlijke realiteit weerspiegelt zichzelf in onze externe realiteit. De wet van aantrekking is ook gebaseerd op dit principe. Hoewel we niet bewust zijn van onze innerlijke schaduwen, maken ze deel uit van wie we intern zijn. ‘Zoals binnen zo buiten’ zegt Hermes Tristmegistos en als we hebben geleerd om te vertalen wat er in onze schaduw bestaat, hebben we een krachtig instrument om onze schaduwen te ontmoeten, ze te bevrijden en daarom onze externe realiteit te beïnvloeden.

Wat is schaduwwerk?

Schaduwwerk kan op vele manieren gedaan worden, soms minder en soms zeer effectief. Alle manieren hebben één doel: het licht van bewustzijn en aanwezigheid naar de schaduw brengen. Het moment dat je je van een schaduw bewust wordt en deze met volle aanwezigheid ontmoet (dus geen vlucht, vecht of bevries reactie) eindigt de schaduw als schaduw en wordt deze geïntegreerd als energie en bevrijding. De meest effectieve manier (volgens mijn onderzoek en ervaring) om ervoor te zorgen dat dit gebeurt, is door het faciliteren van een ‘schaduw theater‘.

Schaduw theater.

Hierbij is er een podium, publiek, duidelijke regels, ethische toestemming van de betrokkene en een zeer veilige ruimte. De deelnemer die een schaduw scène uitoefent, neemt plaats op het podium. Soms alleen, vaak met mede deelnemers die bepaalde karakters vertonen (bijvoorbeeld vader, moeder, leraar, ex, oom, broer of zusje). Samen acteren ze de scene die het oorspronkelijke trauma veroorzaakte. Het doel van de deelnemende deelnemer is om het originele trauma of evenement zo echt mogelijk weer te geven. Dit keer echter zodat dit in volledige aanwezigheid kan worden ervaren. De ondersteunende deelnemers in de scène helpen naar hun beste capaciteit. De sessieleider (therapeut) houdt de ruimte en begeleid indien nodig, om de aanwezigheid van de actie te ontplooien.